Kogelman en zijn Volvo's
Geplaatst: 28 mar 2012, 01:06
Graag wil ik jullie kennis laten maken met mijn "andere merk". Mijn vrouw rijdt nl. de Audi (eerst een A4 Avant TDI en daarna een A3 1.6 en sinds kort onze A2. Naast de A2 staat er een Volvo op de oprit. Ik ben meer van de old skool auto's (d.m.z. pre-hang d'r maar een laptop aan om te kijken wat de storing is) en al jaren Volvo liefhebber, al kan ik de A2 ook erg waarderen.
Qua Volvo ben ik begonnen met deze robijnrode Amazon uit 1967 met B20 blok op lpg.
[album]500[/album]
Op deze foto's had ik haar netjes gepeotst. Ik gebruikte mijn Amazon dagelijks voor woon-werk verkeer ook in de winter (ik had de koets goed via een anti-roestbehandeling beschermd tegen de pekel). De Amazon reed altijd en erg goedkoop (80 euro old-timer verzekering p.jaar, lpg, en belastingvrij). Onderhoud is goed(koop) zelf te doen, daar bezuinig ik nooit op.
[album]501[/album]
Toen onze tweede zoon kwam werd het tijd voor een ruimere auto. Omdat er maar 2 portieren waren was het telkens een heel gedoe om de kids in de kinderstoeltjes op de achterbank te snoeren. Ik heb de Ama met pijn in het hart verkocht, gelukkig aan een liefhebber. De opvolger werd weer een Volvo, nu een van de laatste geproduceerde 245, dus een estate met 4 portieren en een zee van laadruimte (ruim 2100 liter met neergeklapte achterbank). Met in de bagageruimte verzonken in de bodem een kinderbankje, dus in een handomdraai een 7-zitter. Handig als ik aan de beurt ben om te rijden voor de voetbal van mijn zoontjes. Iedereen wil atijd achterin zitten, dan kunnen ze naar de achterliggers zwaaien want ze kijken dan uit het achterraam.
[album]502[/album]
Dit is dus mijn huidige daily driver. Robuust, betrouwbaar en erg onthaastend. In mijn ogen een van de best geconstrueerde auto's (samen met de Mercedes Benz W123). Helemaal doorontwikkelt. vooral bij de laatste lichting zijn alle kinderziektes eruit. De 200-serie werd vanaf 1974 tot 1993 gebouwd en steeds verbeterd. Niet voor niets zie je ze nog steeds regelmarig rijden terwijl de laatsten in mei 1993 van de band liepen.
[album]503[/album]
Gemaakt om km te maken. De teller staat nu op zo'n 246.678 km op benzine. Deze blokken (B230F dus 4 cilinders 2.3 liter inhoud) zijn bekend om hun robuustheid, 4 a 5 ton komt regelmatig voor, met een uitschieter naar een 240 met 1,3 miljoen km op de teller op gas in het tijdschrift "Youngtimer Magazine" waar mijn 245 afgelopen november ook in mocht figureren.
De 245 is winterhard, met een standaard goede Zweedse kachel waardoor de jas al snel open kan in de winter. Afgelopen winter een voorverwarming ingebouwd. Met een tijdschakelaar via een stekker in de grill met interieurverwarming en koelwatervoorverwarming. Dus nooit meer krabben en altijd wegrijden met een warm blok in de winter. Op wintersport met 5 man en tot de nok vol met bagage zo'n 11 uur lang met zo'n 140/150 km/u over de Autobahn naar de sneeuw. Geen enkel probleem, na een week stilstand aldaar weer starten voor de terugreis bij temperaturen onder de minus 20 graden geen centje pijn. Vanzelfsprekend valt of staat betrouwbaarheid met goed onderhoud en daaraan doe ik geen concessies. Op de terugweg door Duitsland lag het verbruik rond de 1 op 12,5 normaliter is dat zo'n 1 op 10 in Nederland. En natuurlijk na uren rijden uitgerust uitstappen vanwege de heerlijke verstelbare ergonomische stoelen (lendesteun, had mijn Ama ook al in 1967!)
[album]504[/album]
[album]505[/album]
Ook in de zomer gaat deze zweedse tank mee, omdat er zo lekker veel inpast. Kamperen met de Volvo. Met de Maggiolina daktent, waar 2 personen in slapen en de laadruimte waar 2 man zo'n 1.87 m slaapruimte tot hun beschikking hebben (achterbank plat) samen de tunneltent die aan de roofrails vastzit creeer je van de Volvo een mobiele kampeerunit. Twee fietsen op de trekhaak en klaar voor de camping of (af en toe) vrij kamperen op een mooi plekje.
[album]506[/album]
Tot slot nog het interieur, lijkt gemaakt voor een eeuwigheid. Alle schakelaars en knopjes zijn groot en robuust uitgevoerd zelfs met handschoenen aan eventueel te bedienen.
[album]507[/album]
Dus nu staan er twee zilverkleurige auto's bij ons thuis. Eentje komt uit Duitsland en de ander uit Zweden. En daarmee zijn we erg tevreden.
Qua Volvo ben ik begonnen met deze robijnrode Amazon uit 1967 met B20 blok op lpg.
[album]500[/album]
Op deze foto's had ik haar netjes gepeotst. Ik gebruikte mijn Amazon dagelijks voor woon-werk verkeer ook in de winter (ik had de koets goed via een anti-roestbehandeling beschermd tegen de pekel). De Amazon reed altijd en erg goedkoop (80 euro old-timer verzekering p.jaar, lpg, en belastingvrij). Onderhoud is goed(koop) zelf te doen, daar bezuinig ik nooit op.
[album]501[/album]
Toen onze tweede zoon kwam werd het tijd voor een ruimere auto. Omdat er maar 2 portieren waren was het telkens een heel gedoe om de kids in de kinderstoeltjes op de achterbank te snoeren. Ik heb de Ama met pijn in het hart verkocht, gelukkig aan een liefhebber. De opvolger werd weer een Volvo, nu een van de laatste geproduceerde 245, dus een estate met 4 portieren en een zee van laadruimte (ruim 2100 liter met neergeklapte achterbank). Met in de bagageruimte verzonken in de bodem een kinderbankje, dus in een handomdraai een 7-zitter. Handig als ik aan de beurt ben om te rijden voor de voetbal van mijn zoontjes. Iedereen wil atijd achterin zitten, dan kunnen ze naar de achterliggers zwaaien want ze kijken dan uit het achterraam.
[album]502[/album]
Dit is dus mijn huidige daily driver. Robuust, betrouwbaar en erg onthaastend. In mijn ogen een van de best geconstrueerde auto's (samen met de Mercedes Benz W123). Helemaal doorontwikkelt. vooral bij de laatste lichting zijn alle kinderziektes eruit. De 200-serie werd vanaf 1974 tot 1993 gebouwd en steeds verbeterd. Niet voor niets zie je ze nog steeds regelmarig rijden terwijl de laatsten in mei 1993 van de band liepen.
[album]503[/album]
Gemaakt om km te maken. De teller staat nu op zo'n 246.678 km op benzine. Deze blokken (B230F dus 4 cilinders 2.3 liter inhoud) zijn bekend om hun robuustheid, 4 a 5 ton komt regelmatig voor, met een uitschieter naar een 240 met 1,3 miljoen km op de teller op gas in het tijdschrift "Youngtimer Magazine" waar mijn 245 afgelopen november ook in mocht figureren.
De 245 is winterhard, met een standaard goede Zweedse kachel waardoor de jas al snel open kan in de winter. Afgelopen winter een voorverwarming ingebouwd. Met een tijdschakelaar via een stekker in de grill met interieurverwarming en koelwatervoorverwarming. Dus nooit meer krabben en altijd wegrijden met een warm blok in de winter. Op wintersport met 5 man en tot de nok vol met bagage zo'n 11 uur lang met zo'n 140/150 km/u over de Autobahn naar de sneeuw. Geen enkel probleem, na een week stilstand aldaar weer starten voor de terugreis bij temperaturen onder de minus 20 graden geen centje pijn. Vanzelfsprekend valt of staat betrouwbaarheid met goed onderhoud en daaraan doe ik geen concessies. Op de terugweg door Duitsland lag het verbruik rond de 1 op 12,5 normaliter is dat zo'n 1 op 10 in Nederland. En natuurlijk na uren rijden uitgerust uitstappen vanwege de heerlijke verstelbare ergonomische stoelen (lendesteun, had mijn Ama ook al in 1967!)
[album]504[/album]
[album]505[/album]
Ook in de zomer gaat deze zweedse tank mee, omdat er zo lekker veel inpast. Kamperen met de Volvo. Met de Maggiolina daktent, waar 2 personen in slapen en de laadruimte waar 2 man zo'n 1.87 m slaapruimte tot hun beschikking hebben (achterbank plat) samen de tunneltent die aan de roofrails vastzit creeer je van de Volvo een mobiele kampeerunit. Twee fietsen op de trekhaak en klaar voor de camping of (af en toe) vrij kamperen op een mooi plekje.
[album]506[/album]
Tot slot nog het interieur, lijkt gemaakt voor een eeuwigheid. Alle schakelaars en knopjes zijn groot en robuust uitgevoerd zelfs met handschoenen aan eventueel te bedienen.
[album]507[/album]
Dus nu staan er twee zilverkleurige auto's bij ons thuis. Eentje komt uit Duitsland en de ander uit Zweden. En daarmee zijn we erg tevreden.