17 jul 2018, 08:55
0 x
Mijn ervaringen met 3 Mercedessen is een waar en onverdeeld genoegen geweest. Eigenlijk in alle opzichten. Goedkoop in aanschaf en goedkoop in onderhoud. Een waar genoegen in kwalitatief opzicht en een wonder in constructief opzicht. Een W124 2.0 liter carburateur motor met 4 versnellingen. M.i. een Superauto. Blind gekocht bij de kleinzoon van een boer uit een dorp in de buurt van Staphorst. Zijn opa en oma hadden de auto van nieuw af aan. De auto werd geleverd door de Mercedes-dealer in Meppel en was daar in onderhoud geweest. Bij navraag meldde de chef werkplaats "Oh die kennen we wel: een oliezuiper. Maar maak je niet druk, dat doet ie vanaf de eerste km's. Gewoon bijhouden dan is er niks aan de hand." Hij vertelde verder, dat de topsnelheid die het hoogbejaarde echtpaar aanhield, om en nabij de 60 km/h lag en wenste me veel plezier met deze auto die toen een kilometerstand van ca. 180.000 km had. De kleinzoon had dus i.d.d. geen `sprookje` verteld. Mijn verzekerings-mijnheer vermelde tevens, dat hij van de ene mijnheer X naar de andere mijnheer X op t zelfde adres was overgegaan. Bovendien wemelde het in het dorp bij Staphorst van mensen met dezelfde naam, allemaal `vrome broeders en zusters`, dus toen ik dat wist, heb ik de auto aanbetaald. 900 Euro. Als ze me dan toch zouden willen bedotten, dan zou de lieve heer daar zeker een gepast antwoord op hebben gehad. Die gedachte stelde me gerust. Bij aflevering betaalde ik na inspectie en proefrit de resterende 100 euro. De afspraak was dat ik bij "afkeur" mijnerzijds, het volledige bedrag op 100 euro na zou terugkrijgen. Het enige dat aanvankelijk tegenviel was het aantal versnellingen. In een later stadium was ik daar zo aan gewend met het zgn. schakel-luie rijden, dat ik eerder blij was er vier te hebben dan 5 of 6. Zo kon je bv makkelijk lang en stevig doortrekken in z'n 2 en dan meteen in z'n 4 schakelen......Kortom een jaar of 5 in gereden en van genoten, totdat een mede weggebruiker na een ruzie op de A7 het nodig vond het raam aan de bestuurderskant in te slaan, omdat ik niet "vrijwillig" de auto uitkwam, om me verrot te laten slaan. Hij sloeg zo hard, dat niet alleen 't glas stuk ging, maar ook het linker voorportier compleet ontzet was. De deur sloot niet meer, vertelde de politie mij toen ik de auto kwam ophalen bij het politiebureau, we hebben het maar dichtgebonden met een spanband...... De auto werd total loss verklaard. Einde verhaal. Helaas pindakaas.
De andere 2 waren een 2 en een 2.2 ltr diesel. C-modellen. Die konden qua eenvoud en doelmatigheid uiteraard niet tippen aan de W124. Het gebrek aan eenvoud werd gecompenseerd met kilo's elektronica, sensoren, modules, etc. En een overvloed van luxe van geperforeerd leer tot houtinleg etc. Lekker lange afstanden rijden om na 12 uur rijden niet al te vermoeid uit de auto te komen, was ook in deze auto's mogelijk. Ook niet echt duur in onderhoud. De C 220 was een automaat die ook gespoeld moest worden. Ook een euvel van de moderne elektronisch ondersteunde techniek. Voor de spoelbeurt, erg duur, afgestoten. Enige onderhoud bij beiden buiten de reguliere zaken: rubbers bij diverse punten van het onderstel, rubber schijven in de kardan en een dure uitlijn-beurt nadat ik 2 dure lm-velgen stuk had gereden tegen een vluchtheuvel.
Al met een betere ervaring dan mijn ervaring met een Audi 80 met een 1.9 diesel motor. Homokineten vervangen met bijbehorende hoesjes etc en de motor in de soep. Gelukkig binnen de garantietermijn. Naar tevredenheid hersteld. Maar bij een km-stand van net boven de 120.000 km iets wat je bij een mercedes niet zo snel beleven zal. Hoe die aan zn eind kwam vertel ik een volgende keer....
. Mogelijk weet iemand ook een auto net over de grens, of diep in t zuiden. Moet erg mooi zijn en zeker met dealerboekjes.......
